شعر زینبی
07 آذر 1395 توسط محبوبه بهرامي پور
هستی اش را داد تا محفوظ باشد معجرش
مثل کوهی ماند پای اعتقاد و باورش
وقت بیرون رفتن از خانه، حسین و مجتبی
با یل ام البنین بودند در دور و برش
مریم و آسیه را دیدم که می آموختند با چه شوقی درس عفت را به پای منبرش
دختر نور است این بانو و بی شک آفتاب می… بیشتر »